เครื่องดื่มที่แวมไพร์ลงความเห็นแล้วว่าชอบ

ในเวลาตีสองของคืนหนึ่ง หญิงสาวที่เหน็ดเหนื่อยจากการอ่านหนังสือสอบ เธออยากหาความซ่าที่สดชื่นเพื่อให้ร่างกายตื่นตัว เธอจึงเดินมากดเครื่องดื่มที่ตู้เต่าบิน ในขณะที่เธอกำลังใส่เบอร์โทรศัพท์เพื่อสะสมกระดอง อยู่ ๆ เธอก็ได้ยินเสียงเหมือนอะไรบินผ่าน จึงรีบหันไปตามเสียงด้วยความรวดเร็วก่อนจะเห็นว่าเป็นค้างคาวที่มาพร้อมกับกลิ่นคาวเลือด...แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้คำตอบว่าค้างคาวมาจากไหน อยู่ ๆ เธอรู้สึกชาวาบไปทั้งร่างกาย เมื่อมีมือเย็นสัมผัสบริเวณไหล่

ทันทีที่หันไปเธอสบตากับแวมไพร์หนุ่มหล่อที่เหมือนหลุดออกมาจากภาพยนตร์

"วะ...แวมไพร์ คุณมาจากไหน ไม่สิ Where you come from?" เธอคิดขึ้นได้ว่าแวมไพร์คงไม่เข้าใจภาษาไทย เลยสปีคอิงลิช แวมไพร์เลยสวนกลับมาว่า

"ผมพูดไทยได้" ด้วยสำเนียงชาวต่างชาติที่ฝึกพูดไทย

"Good job! เก่งมากเลย ว่าแต่ว่าคุณมาทำอะไร"

"ผมมาหาเลือด อยากกินเลือด..." อยู่ ๆ ดวงตาของแวมไพร์ก็เปล่งประกายเป็นสีแดง พร้อมกับยิ้มจนเธอเห็นเคี้ยวอันแหลมคม

"เคี้ยวคมมากไหม"

"คมมาก" แวมไพร์หุบยิ้มพร้อมกับมองหน้าเธอด้วยความสงสัยว่าไม่กลัวกันเลยหรอ

"คมพอที่จะยืมมาตัดใจจากเขาได้ไหม..."

"....." ในขณะนั้นแวมไพร์งงว่าตกลงแล้วเธออยู่ในอารมณ์ไหน และตอนนี้เขาก็ไม่ได้อยากเป็นที่ปรึกษาปัญหาความรัก จึงใช้ในขณะที่หญิงสาวกำลังอยู่ในโหมดอารมณ์สีเทา หวังจะใช้เคี้ยวคม ๆ ดูดเลือดที่คอ แต่แล้วในขณะนรกก็เกิดขึ้นเมื่อตู้เต่าบินส่งเสียงแจ้งเตือน

"เสร็จแล้วค่ะ ดึงแก้วออกตรง ๆ ระวังหกนะคะ อย่าลืมหยิบฝาหลอดนะคะ" อยู่ ๆ หญิงสาวก็เหมือนได้สติว่าตอนนี้เธอกำลังจะถูกแวมไพร์ดูดเลือดเลยเบี่ยงเบนความสนใจมาที่ตู้เต่าบินพร้อมกับยื่นมือมาหยิบน้ำออกมาจากตู้

เดชะบุญ ! น้ำที่เธอสั่งดันเป็นน้ำสีแดง เธอเลยออกอุบายให้แวมไพร์ดื่มน้ำนี้แทนการดื่มเลือดของเธอ

"เลือดของฉันกรุ๊ปบีอย่าดูดเลยน่าจะไม่อร่อย แต่ฉันมีเลือดที่อร่อยมากกว่านี้"

"เลือดอะไร" แวมไพร์ทำหน้างง ในขณะนั้นหญิงสาวหันไปที่กล้องสองพร้อมกับชูแก้วเครื่องดื่มในมือที่เธอพึ่งหยิบออกมา

"น้ำเลือดโซดาเพิ่มความซ่าด้วยมะนาวซาตาน รับรองอร่อยกว่าเลือดฉันอย่างแน่นอน" หญิงสาวหันกลับมายื่นแก้วน้ำแดงโซดาให้กับแวมไพร์หนุ่ม

"....." แวมไพร์ไม่กล้าดื่ม และยืนลังเลอยู่สักพัก

"ดื่มเลย ไม่อันตรายแน่นอน เชื่อฉันสิ"

"จะลองก็ได้ แต่ถ้าไม่อร่อย ฉันจะดูดเลือดเธอ"

"ได้เลย" แวมไพร์ค่อย ๆ ดูดน้ำแดงโซดา ทันทีที่ได้สัมผัสเขารับรู้ได้ถึงความเปรี้ยว หวาน ซ่า รวม ๆ แล้วสดชื่นอย่างที่ไม่เคยดื่มมาก่อน เขาดื่มเลือดมาเกือบ 2 พันปี ไม่เคยดื่มอะไรที่รู้สึกสดชื่นขนาดนี้มาก่อน รู้ตัวอีกทีน้ำในแก้วก็หมดแล้ว

"...." หญิงสาวมองด้วยความรู้สึกเสียใจ เพราะเธอยังไม่ทันได้กินก็หมดสะแล้ว เธอเลยหันกลับไปกดใหม่อีกแก้ว แวมไพร์ที่เห็นดังนั้นจึงขยับเข้ามาดูใกล้ ๆ เผื่อว่าครั้งหน้าเขาจะได้ไปกดบ้าง

"แวมไพร์นายมีพ้อยอะไรให้แลกบ้าง AIS True Dtac หรืออย่างอื่นไหม พ้อยท์ฉันหมดไปแล้ว"

"ฉันดูแปบ อ่อ ฉันไม่ได้ใช่เครือข่ายในไทย แต่ไม่เป็นไรฉันสแกนจ่ายให้เลยเต็มๆ"

"ใจป๋ามาก" แวมไพร์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาสแกนจ่าย "ฉันสามารถสะสมกระดองเต่าได้ไหม"

"ได้สิ ถ้านายมีเบอร์โทรศัพท์"

"โอเค แต่ฉันไม่อยากเป็นเต่าขี้อาย"

"นายก็ต้องสมัครผ่านไลน์ @taobin แล้วนายจะได้เป็นเต่าเตาะแตะ"

"แต่ฉันอยากเป็นผู้เฒ่าเต่า"

"นายต้องสะสมกระดอง"

"งั้นฉันจะต้องใส่เบอร์ทุกครั้งเลยใช่ไหม"

"ใช่"

"ขอบใจเธอมาก เธอรู้ไหมว่าตลอด 2 พันปี ฉันไม่เคยดื่มอะไรที่อร่อยเท่านี้มาก่อน ต่อไปนี้ฉันจะดื่มแต่น้ำเลือดโซดาเพิ่มความซ่าด้วยมะนาวซาตาน"

"ดีมาก นายอยากไปดื่มเลือดของใครอีกล่ะ"

"ฉันสัญญา"

"ถ้าอย่างนั้นฉันขอยืมเคี้ยวนายไปตัดใจจากเขาได้ไหม"

"ได้สิ แต่เธอต้องกดน้ำเลือดโซดาเพิ่มความซ่าด้วยมะนาวซาตานให้ฉัน"

"ได้เลย"

ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ทุก ๆ ตีสองของทุกวันทุกคนจะรู้ได้เลยว่าเมนูนี้จะหมด หากอยากดื่มจริง ๆ ต้องมากดก่อนเวลาตีสอง ไม่อย่างนั้นก็จะไม่ได้ดื่ม หรือใครที่ต้องการตัดใจจากใครสักคนต้องเซ่นแวมไพร์ด้วยน้ำเลือดโซดาเพิ่มความซ่าด้วยมะนาวซาตานทุกครั้ง แวมไพร์ถึงจะให้ยืมเคี้ยวนั่นเอง